داستان ماینر های سری T

دستگاه ماینر های سری T داستان جالبی دارند که دانستن آن خالی از لطف نیست، حدود 2 سال پیش زمانی که بیت مین یکه تاز میدان دستگاه‌های ماینر ایسیک در بازار ماینینگ بود، یک آمریکایی چینی تبار، به نام ریچارد هوگان طرحی جدید و بهینه برای چیپ های ماینینگ SHA-256 طراحی کرد و طرح آن برای دو غول تولید کننده تراشه 10 نانومتری یعنی سامسونگ در کره جنوبی و TSMC در تایوان رفت تا موافقت آنها را برای تولید چیپ های ایسیکی که طراحی کرده است جلب کند، با شروع تولید چیپ ها، لوگان کارخانه مونتاژ خود را نیز راه اندازی کرد و این محصول را با برند درگون مینت (Dragon Mint) وارد بازار ماینینگ کرد. ولی مشکلی وجود داشت، توان تولید! بسیاری از سفارشات با تأخیر تحویل شد و بسیاری از آنها لغو گردید. برای حل مشکل آقای لوگان تصمیم گرفت از شرکت های بزرگی همچون انویدیا (NVIDIA) استفاده کند، او شروع به فروش چیپ و طراحی مرجع خود به شرکت هایی کرد که خط تولید بزرگتری داشتند، شرکت هایی همچون اینوسیلیکون ( یک سازنده قدیمی تجهیزات مخابراتی در تایوان) و علائدین، یک شرکت چینی با تجربه که همچون فاکسکان برای تولید برندهای معتبر کار مونتاژ بردهای الکترونیکی و تجهیزات را انجام میداد.

مجموعه چیپ های با طراحی بهینه و کیفیت ساخت بالا به همراه تجربه شرکت های مونتاژ کننده خبره و با توان تولید بالا موجب به بازار آمدن محصولاتی شد که به سرعت گوی سبقت را از بیت مین در کیفیت و قدرت ربود. زمانی که بیت مین همچنان مشغول تولید و عرضه S9 خود با اسامی و پسوندهای مختلف بود و گام های کوچکی در بهینه سازی همان طرح قدیمی بر میداشت ورود T1 با توان تولید 16 تراهش و پس از آن T2 17T و T2 Turbo 25T به سرعت بیت مین را در گوشه رینگ رقابت انداخت.

اینوسیلیکون (innosilicon) و علائدین (Aladdin)!؟

شاید برای بسیاری از خریداران این پرسش پیش بیاید که تفاوت محصولات این دو کارخانه در چیست؟

تفاوت در نام گذاری نسل ها!

همانطور که گفته شد، علائدین ماینر و اینوسیلیکوین هر دو محصولاتی با طرح مرجع شرکت هالونگ ماینینگ (Halong Mining) متعلق به هوگان را تولید میکنند. بزرگترین تفاوت در نامگذاری است. در مورد T1، پس از واگذاری امتیاز تولید و فروش به اینو سیلیکون این شرکت با افزایش فرکانس و اورکلاک نمودن دستگاه آنرا با عنوان T2 و 17 تراهش تولید کرد، اما علائدین شیوه دیگری در پیش گرفت و همان طرح مرجع را با عنوان T1 و فرکانس اصلی تولید کرد و یک نسخه دوقلو از آن که شامل 6 هش برد متصل به یک کنترلر بود نیز عرضه کرد، وقتی نوبت به تولید نسل دوم سری T رسید اینوسیلیکون که یکبار از نام T2 استفاده کرده بود این بار برای محصول جدیدتر از نام T2 Turbo 25T استفاده کرد ولی علائدین که مهره نام T2 را نسوزانده بود، برای مدل جدید 25 تراهش خود نام T2 25T را انتخاب کرد. همین مدل ها نیس مجدداً با اور کلاک کردن با قدرت های 26 و 30 تراهش نیز عرضه شد که با توجه به تولید حرارت بیشتر و استهلاک بالا مورد توجه بازار قرار نگرفت تا آنکه نسل سوم چیپ های SHA-256 شرکت هالونگ ماینینگ عرضه شد. در این زمان نیز اینوسیلیکون و علائدین راه های متفاوتی در پیش گرفتند.

کیفیت ساخت و قیمت گذاری

در مورد کیفیت ساخت تفاوت زیادی بین اینوسیلیکون و علائدین وجود ندارد، اما با توجه به آنکه علائدین همیشه با احتیاط بیشتری نسبت به افزایش فرکانس و اوورکلاک کردن هر نسل عمل میکند، خرابی کمتری را در محصولات آن شاهد هستیم به گونه ای که نمونه های کارکرده چینی T1 آن وارد بازار ایران میشود و فروش میرود که همچنان به راحتی به کار خود ادامه میدهند. همچنین کیفیت ساخت و مونتاژ کمی بهتر است ولی در نهایت نمیتوان تفاوت چندانی را بین آنها قائل شد زیرا نمونه های اینوسیلیکون نیز با جنگ قیمت به استقبال رغیب خود میروند. از سویی تفاوت دیگری در استراتژی فروش این دو شرکت وجود دارد، در حالی که اینوسیلیکون با توجه به مشکلات فروش محصولات خود در چین به دلیل اختلافات سیاسی این کشور به چین تلاش میکند در بازار بین المللی محصولات خود را به فروش برساند، علائدین در ابتدا بازار بزرگ چین را در اختیار گرفت و پس از افزایش ظرفیت تولید شروع به فروش در بازارهای بین المللی کرد.